^*preĝ/i

(ntr)

Sin turni al dio, diino aŭ alia objekto de kulto, petante ties protekton, favoron aŭ dankante pro favoro: preĝu al la Sankta Virgulino[1]; preĝu kore kaj laboru fervore ^PrV ; ŝi […] portadis mem en la longa nokto sian malsanan infanon […] kisadis ĝin kaj preĝis por ĝi al Dio […] [2]; kaj la tuta popolo diris al Samuel: Preĝu por viaj sklavoj al la Eternulo, via Dio, por ke ni ne mortu [3]; ili preĝu pri la vivo de la reĝo kaj de liaj infanoj [4]; li preĝos pri vi, kaj vi restos viva [5]; ordonu al mi, por kiu tempo mi devas preĝi pro vi kaj pro viaj servantoj kaj pro via popolo, ke malaperu la ranoj [6]; ŝi preĝis sian vesperan preĝon^Z ; aŭskultu la preĝon, per kiu via servanto preĝas antaŭ Vi hodiaŭ^Z .

La ago preĝi kaj vortoj de la preĝanto: ili vokis al Dio, kaj li aŭskultis ilian preĝon pro tio, ke ili fidis lin [7]; li kunmetis ŝiajn manojn kaj eldiris preĝon pri mortintoj [8].

Konstruaĵo aŭ loko en kiu oni preĝas: la graciaj turpintoj de la preĝejo leviĝas super la malalta urbo kaj speguliĝas en Isefjord [10]; mi venigos sur Mian sanktan monton kaj ĝojigos en Mia preĝejo; iliaj bruloferoj kaj buĉoferoj estos favore akceptataj sur Mia altaro; ĉar Mia domo estos nomata preĝejo por ĉiuj popoloj [11]; malriĉa kiel muso preĝeja ^PrV .

templo²sanktejokapelo¹, kirko, moskeo, sinagogo¹

Preĝejo aranĝita en domo aŭ palaco de moŝtulo: la eklezio diversmaniere limigis la diservojn kiujn oni povas fari en la hejmaj preĝejoj; sur la tegmento de la Vintra palaco en Peterburgo oni vidas la malgrandan kupolon de la hejma preĝejo de la imperiestra familio.

Preĝejo, en kiu episkopo havas sian katedron, instruas; katedralo: tio estas belega preĝejo, multe pli bela, kvankam ne tiel granda, kiel la konstruita el marmoro katedra preĝejo de Florenco [12]; ĝi estis tre malnova katedra preĝejo, ekkonstruita en la jarcento de la imperiestro Karlo Granda [13].