^*kapel/o

1.

Ŝirmita loko, ĉu aparta domo, ĉu parto de kirko aŭ de privata domo, kie oni preĝas; tradicie loko, kie oni konservis relikvon: (la kavernaj grotoj) aspektis kvazaŭ tombaj kapeloj kun mutaj orgentuboj kaj ŝtoniĝintaj standardoj [1]; supre staras sur la monto la silenta kapeleto ^FK ; li saltis en apudan kapelon kaj tuj elsaltis eksteren tra supra fenestro [2]; malgraŭ tio ke li ne konsideras sian konstruaĵon preĝejo sed nur kapelo, tamen ĝi aspektas kiel ververa preĝejo, tia, kian posedas preskaŭ ĉiu urbeto de Litovio [3]; en flanka preĝeja kapelo estas konservata la fera kofro, en kiu post la apero de Maria oni trovis la dokumentojn kaj la misteran bildon, nun pendantan super la granda altaro [4]; kapelo de Medici farita de Michelangelo [5]; la hispanoj petis permeson, ke en la palaco ili povu instali kristanan kapelon [6].

2.

Aro da muzikistoj, precipe (sed ne nur) tiuj ludantaj aŭ kantantaj en kapelo ¹; preĝeja aŭ kortega ĥoro: jen, aŭdu, ekludas la plej fama ĵazkapelo de Svedlando! [7]; neniu povas tiel facile, kiel der Herr Baron von Kirsanov, ricevi bileton en la kortegan kapelon, en la teatron ktp [8].

Ĥorestro, estro de kapelo²: la reĝisoro iras al la kapelestro: — Sinjoro kapelestro, mi devas diri al vi, ke la ĥoroj estis hodiaŭ ekstreme malbonaj, tiel malbonaj, ke mi timis la falon de la opero [9]; je mia honorvorto de eksa kapelestro kaj ĉefkantisto [10].

(evitinde) (malofte)

Helpanto kaj anstataŭanto de pastro prizorganta diservojn; vikario, diakono: paroĥoj kaj lernejoj, preĝgrupoj kaj katolikaj societoj, […] volas havi propran pastron, propran kapelanon, propran spiritan patron [11].