^*orden/o ^PV

1.

Societo el kavaliroj aŭ religiuloj, kiuj vivas kune laŭ apartaj reguloj, liginte sin per votoj: la jezuita ordeno [1]; la ordeno de Kruckavaliroj [2]; misiistoj de la ordeno Sacré Cœur [3]; la konstitucio de la ordeno de la maltaj kavaliroj [4]; multaj kapablas tuj montri Malton surmape kaj diri ion pri la Ordeno de Sankta Johano [5]; la Sankta Seĝo, krome, diplomatie rilatas kun […] la Suverena Milita Ordeno de Malto [6]; monaĥejo de la Nudpieda Ordeno de sankta Feardia Anticoncupiensis [7]; kavaliro de la Ordeno de Oranje Nassau [8]. kongregacio²

2.

Honoriga socieco starigita de suvereno por rekompenci meriton: ordeno de Nigra Aglo; Ordeno de la Ĝartero [9]; [li] haltis por miope kaj esplore rigardi kelkajn tre ebriajn komandorojn de la Vasa ordeno [10].

3.

Distinga insigno ŝtata, militista aŭ religia, kutime kun formo de stelo aŭ kruco pendanta de rubando; dekoracio³: juna soldato kun kelkaj ordenoj [11]; maljuna konsilano, kiu pro persista silentado ricevis tri ordenojn [12]; ne brilas luksaj vestoj kaj multego da imponantaj ordenoj en nia salono [13]; mi estas rekomendita por la ordeno de Vladimiro de kvara grado [14]; kian sencon havus la ordenoj, se sur ĉiuj brustoj pendus la samaj [15]; la blua rubando de la Krurzona Ordeno [16].

(tr)

Atribui ordenon, honori iun per ordeno: dum la kongreso ŝtata prezidento ordenis medalojn de amikeco [17]; la simplaj kaj sufiĉe senpretendaj verkoj [ne] permesas sincere ordeni lin per tiu honora titolo [18]. distingigi, premii