²kongregaci/o ^{Z PV}

1.

Religia societo el pastroj aŭ monaĥoj, (ne distingante la kongregaciojn de la ordenoj laŭ propra katolika senco): ofte kongregacioj estis gravaj minacoj por la regantoj, kontraŭbatalante la registaron [1].

2.

Religia societo el pastroj aŭ monaĥoj ligitaj per promesoj (votoj), kies rompo estas grava peko, sed, laŭ la kanona juro, ne nuligas la rezultojn de la malpermesita faro: la teatinoj estis ekleziuloj de la kongregacio de Latrano, ili portis nigran sutanon, nigran mantelon kaj blankajn ŝtrumpojn [2]; ordeno¹

3.

Aparta komisiono el kardinaloj aŭ ekleziuloj, starigita de Papo en Romo, por prizorgi specialajn aferojn: la kongregacio pri Ritoj, pri la Indekso; kardinalo Ratzinger, la multjara estro de l' Kongregacio por la Doktrino de Vatikano, publikigis dokumenton „Dominus Iesus“ [3]; intertempe la Kongregacio estas tre okupita pri 3000 kazoj, kaj miloj estas en la prepara fazo [4].

4.

Societo da laikoj celanta piajn celojn.

Eklezia organizo de iuj protestantaj eklezioj, en kiu ĉiu loka komunumo aŭtoritatas pri sia organizo kaj certagrade ankaŭ pri doktrino; kontrasta al la episkopa aŭ presbitera organizoj.

Subtenanto de kongregaciismo; ano de kongregaciisma komunumo: unu parto sekvis la instruojn de Johano Kalvino […] alia grupo, nomataj kongregaciistoj, defendis la ekziston de kongregacioj sendependaj inter si [5]; ankaŭ la metodistoj, kongregacianoj kaj framasonoj havis pompajn domojn [6].