^*nub/o ^PV

1.

Amasiĝo da malgrandaj akvogutetoj aŭ glacikristaloj kondensiĝintaj kiel aerosolo pro ioma trosatureco de la aero: grizaj nuboj pelitaj de la vento; matene, komenciĝis tondroj kaj fulmoj, kaj densa nubo estis super la monto [1]; densaj nuboj, plenaj de akvo [2]; la suno subite sin montris el la nuboj ^BdV ; la ennuba luno ^BdV ; (figure) (frazaĵo) Stella sidis, kiel falinta el nuboj (tute surprizite) ^FK ; nubaro [3] ^FK . nebulovaporo

2.

(figure) Ia amaso, kiu malklarigas aŭ malhelpas la vidon: nubo da polvo leviĝis sur la strato; li elblovis grandan nubon da fumo ^BdV ; ĉirkaŭita de la nubo de l' incensoj [4]; ĉirkaŭita de nuboj de bonodorfumo [5]; la blua fumo de pulvo tiriĝis kiel nuboj tra inter la mallumaj arboj [6]; nuboj de anseroj, anasoj kaj cikonioj leviĝis [7]; [ili] veturis al la sudo, kontraŭ la fluo de Nilo, ĉirkaŭitaj de nubo de ŝipoj [8]; sanga nubo kovris liajn okulojn.

3.

(figure) Ĉio, kio malserenigas, maltrankviligas, malĝojigas aŭ malklarigas la spiriton: tiu malkonsento metis nubon en ilian amikecon; nubo pasis sur lia vizaĝo [9]; ankoraŭ ĉiam nuboj sur la frunto ^Hamlet ? nubo sur ilia feliĉo; nubo da ĉagreno kovris lian frunton; droni en nuboj kaj ĥimeroj nebulo³, ombro, vualo

1.

Kovrita, plena de nuboj: nuba ĉielo, vetero; tago nuba kaj malluma [10]; la vespero estis varma, sed nuba ^IK ; Rejno ruliĝas antaŭen kiel unu sola longa ondo, falegas, estas vipata kaj aliformiĝas en neĝblankajn nubajn masojn [11].

2.

(figure) Malklara, nebula: nuba stilo, teorio, spirito; ne uzu nubajn aŭ dubajn vortojn [12].

3.

(figure) Malserena, maltrankvila, malĝoja: servistino, kiu antaŭ momento eniris malgaja kaj nuba [13]; nubmiena.

1.

Sen nuboj, serena: mateno sennuba [14]; (figure) anonco, okazinta kiel fulmo en sennuba ĉielo [15].

2.

(figure) Ne perturbata, trankvila, gaja, serena: lokoj, en kiuj disvolviĝis la sennuba idilio de ŝia infaneco kaj de ŝia unua juneco ^Marta ; doloro, kiu trafis la ĝis tiam sennuban vivon ^Marta .