limeso
-
- a)
- [1]
(de vico
`(u_n)`)
Punkto `p`, al kiu ĝi
konverĝas;
simb. `p=lim(u_n)`:
la limeso de `(1//n)_(n gt 0)`
estas 0;
la vico `(-1^n)_(n gt 0)`
ne akceptas limeson (ne konverĝas).
Rim.: Por ĉi tiu nocio Bricard [2] kontentiĝis je „limo“.
- b)
- PIV1
(de bildigo
`f` inter
du topologiaj spacoj, ĉe
akumuliĝa punkto
`a` de la fonto-aro)
Tia punkto `b` de la celo-aro, ke por ĉiu
ĝia
ĉirkaŭaĵo
`bb W`, ekzistas responda ĉirkaŭaĵo
`bb V` de `a`, kies
bildo per `f`
estas
inkluzivata de `bb W`;
simb. `b=lim_(x to a)f(x)`:
bildigo povas havi limeson ĉe punkto, en kiu ĝi
ne estas difinita;
la limeso ĉe 0 de
`x*sin(1//x)`
estas 0;
se la limeso de `f` ĉe `a`
egalas al `f(a)`, tiam oni
diras,
ke `f` estas
kontinua ĉe
`a`;
se vico `(u_n)`
konverĝas al
`a`, kaj se `b`
estas
limeso de `f` ĉe `a`, tiam
ĝi ankaŭ estas limeso de la vico
`(f(u_n))`.
analitiko,
strebi.
Rim.: En la kadro de reelaj funkcioj oni parolas ankaŭ pri limeso ĉe malfinio; dekstra, maldekstra limeso (la konsiderata ĉirkaŭaĵo `bb V` devas akcepti `a` kiel infimon aŭ supremon, respektive).Rim.: Oni diras sendistinge, ke „`b` estas limeso de `f` ĉe punkto `a`“, „`f` akceptas limeson `b` ĉe punkto `a`“, aŭ ke „`f(x)` strebas al `b`, kiam `x` strebas al `a`“.
- angle:
- limit
- beloruse:
- ліміт
- ĉeĥe:
- hraniční hodnota, limita, zn. lim
- ĉine:
- 极限 [jíxiàn], 極限 [jíxiàn]
- france:
- limite (math..)
- germane:
- Limes
- hispane:
- límite
- hungare:
- határérték
- japane:
- 極限値 [きょくげんち], 国境の防壁 [くにざかいのぼうへき]
- katalune:
- límit (anal. mat.)
- nederlande:
- limiet (wisk.)
- pole:
- granica (ciągu lub funkcji)
- portugale:
- limite (mat.)
- ruse:
- предел
- slovake:
- hraničná hodnota, limita, zn. lim
- ukraine:
- границя, граничне значення, лімес, прикордонна смуга, кордон
administraj notoj
~o:
Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.