*kreno
- 1.
Herbo
kun longa dika karna akre odoranta kaj gustanta radiko;
specio
de armoracio
(Armoracia rusticana) ankaŭ nomata kampara armoracio.
- 2.
Ĝia radiko
uzata kiel manĝaĵo:
kreno ne estas pli dolĉa, ol rafano
Metrop
!
onklo Jozefo posedis azenon, ⫽
al ĝi manĝigis karoton kaj krenon
[1].
- 3.
-
Krenaĵo:
Manjo ĉirkaŭportis […] malvarman porkidon kun kreno
Metrop
;
oni rakontas […], ke vi estis farita inter la viando kaj kreno, kaj
ke via patro neniam povis ekrigardi vin sen […] Dio indulgu min
pekulon
[3]!
spico
1.
R. Rossetti:
Infanrimaĵoj, La Nica Literatura Revuo, 1955-09 ĝis 10 (1/1), p.
19a
2. Anna reg, propra verko: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Kren_Verkauf.jpg
3. Frederiko Schiller, trad. L. L. Zamenhof: La rabistoj, Akto Dua
2. Anna reg, propra verko: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Kren_Verkauf.jpg
3. Frederiko Schiller, trad. L. L. Zamenhof: La rabistoj, Akto Dua
- angle:
- horseradish
- beloruse:
- хрэн (расьліна)
- bulgare:
- хрян
- ĉine:
- 辣根 [làgēn]
- france:
- raifort
- germane:
- Meerrettich, Kren
- hebree:
- חזרת
- hispane:
- rábano (picante)
- japane:
- セイヨウワサビ, ワサビダイコン, わさび大根 [わさびだいこん]
- jide:
- כריין
- katalune:
- 1. gènere Armoracia 3. rave rusticà
- latinece:
- 1. Armoracia rusticana
- nederlande:
- mierik
- pole:
- chrzan
- portugale:
- raiz-forte, rábano-bastardo, rábano-de-cavalo, rábano-picante, rábano-rústico, rábano-silvestre, rábano-silvestre-maior, rábão-silvestre, rabiça-brava, rabo-de-cavalo (bot.), saramago-maior
- ruse:
- хрен
- ukraine:
- хрін
krenaĵo
- beloruse:
- хрэн (спэцыя)
- germane:
- Meerrettich (Zubereitung)
- katalune:
- rave rusticà (pasta)
- nederlande:
- mierikswortelsaus
administraj notoj
~o
:
Mankas verkindiko en fonto.