konkava
- 1.
-
Prezentanta kavan surfacon aŭ konturon, kiel interno de cirklo aŭ sfero;
volbita internen:
la konkava lenso de okulvitro por miopulo;
koloroj trompas la okulojn, tiel ke objekto en bildo povas ŝajni konkava aŭ
konveksa
[1];
Vitalij kaj Alice admiras siajn proprajn bildojn en konkavaj speguloj
Metrop
;
la rompitan brakon […] Glaucus enigis en du konkavajn tabuletojn kaj
poste ĉirkaŭligis rapide kaj forte, por ĝin senmovigi
[2].
konveksa - 2.
- a)
- PIV1
(p.p. geometria figuro,
subaro de afina spaco, aŭ de
vektora spaco)
Ne konveksa:
konkava angulo (pli
granda ol streĉita
angulo),
plurlatero,
pluredro.
konveksa2.aRim.: Konkavajn angulojn oni foje nomas „transobtuzaj“ aŭ „superstreĉitaj“ (ambaŭ en MatVort).
- b)
- MatVort
(p.p. bildigo
f
de la aro de reeloj al si
mem)
Tia, ke ĝia kontraŭegalo
estas konveksa2.b.
konveksa
1.
Platono: La Respubliko (πολιτεια), Parto Dek
2. Henryk Sienkiewicz, trad. Lidia Zamenhof: Quo Vadis, Ĉapitro XXIII
2. Henryk Sienkiewicz, trad. Lidia Zamenhof: Quo Vadis, Ĉapitro XXIII
- angle:
- 1. concave 2.a concave (subset) 2.b concave (function)
- beloruse:
- увагнуты, угнуты
- ĉine:
- 凹 [āo]
- france:
- 1. concave 2.a (sous-ensemble) concave 2.b (fonction) concave
- germane:
- 2.a konkav (-e Untermenge) 2.b konkav (-e Funktion)
- hispane:
- 1. cóncavo 2.b cóncavo
- japane:
- 凹の [おうの]
- katalune:
- còncau
- nederlande:
- 1. concaaf, hol 2.a concaaf 2.b concaaf
- pole:
- 2.a (zbiór) wklęsły 2.b (funkcja) wklęsła
- portugale:
- côncavo
- ruse:
- вогнутый 2.a вогнутое (подмножество) 2.b вогнутая (функция)