^*kares/i ^UV

(tr)

1.

Delikate kaj ame tuŝeti: ŝia patro per mola mano karesas ŝiajn longajn harojn [1]; (figure) la suno karesas la teron per somere varmaj kaj tamen printempe mildaj fingroj [2]; (figure) la maro kun sia eterna muĝo karesis la bordon kaj sur la rokoj, dividiĝinte en mil perletojn, refalis, kiel fea vualo [3]; selante ĉevalon, oni ĝin karesas (oni devas flati tiun, de kiu oni postulas ion al li malagrablan) ^PrV ; (frazaĵo) karesi al iu la barbon (flategi; leki) ^PrV ; (frazaĵo) karesi kontraŭ la haroj (malflati, malplaĉi) ^PrV .

2.

(figure) Plezurigi, feliĉigi, dorloti: viaj konsoloj karesas mian animon [4]; brila lumo […] karesas iliajn okulojn ^Marta ; belkoloraj tapiŝoj […] karesis la rigardon per ruĝo de rozoj kaj verdo de herbo ^Marta ; kiun la sorto karesas, al tiu ĉio sukcesas ^PrV .

Ago karesi: ŝi deziris, ke almenaŭ dum la karesoj li ne agu kun ŝi kiel sinjoro kaj estro [5]; mirtaj arbetaroj kaŝos niajn karesojn, kaj dioj, pli favoraj por la amantoj gardos nian feliĉon [6]; (figure) la sola infano de tiuj gepatroj kreskis meze […] de karesoj de bonstato ^Marta ; aĉeti la karesojn de publikulino [7]; ne ekzistas kareso sen intereso ^PrV ; fari al iu ursan (mallertan, vundan) kareson ^PrV .

Karesanta: li allogis min per […] karesaj vortoj [8]; mi sentis la karesan tuŝeton de la vento ^FdO ; li ricevas karesajn rigardojn [9]; karesa kaj submetita voĉtono [10]; Brita […] rigardis lin kun karesa kompato en la okuloj [11]. dolĉa³, milda, tenera

Malmilde trakti: „lia karesa nomo estas Tomek!“, demandas la hispano: „kaj la malkaresa?“ [12]; oni batas, malkaresas, kaj eĉ plori ne permesas ^PrV .