hebet/a PIV1

hebeta

(malofte)
Stupora, momente senreaga, sense aŭ mense obtuzigita: mi aŭskultis hebete la verdikton de la kuracisto [1]; en la ardo de la alfrontiĝoj juna viro hebete atestas […] [2]. VD:perpleksaVD:embarasi2, konfuzi3, konsterni
1. R. Radiguet, trad. M. Duc Goninaz: Kun Diablo en la Korpo, 2006
2. Diversaj aŭtoroj: Le Monde diplomatique en Esperanto 2002-2004, Ŝtatrenverso en Venezuelo
angle:
dazed, stunned, stupefied
beloruse:
агаломшаны, у ступары
ĉine:
麻木 [mámù], 麻 [má], 痲 [má]
france:
hébété
germane:
betäubt, benommen
ukraine:
тупоумний

administraj notoj