^*falĉ/i

(tr)

1.

Detranĉi herbon kaj grenon per falĉilo: Li malleviĝu, kiel pluvo sur falĉitan herbejon [1]; laboristoj […] falĉis viajn kampojn [2]; duan fojon oni falĉis la trifolion [3]; li falĉis sekalon kaj avenon, partoprenis la draŝadon ^HsT ; en la kampo aromis freŝe falĉita fojno ^Metrop .

2.

(figure) Rapide, grandnombre, mortigi: juna vivo estis falĉita en stulta, nekomprenebla akcidento ^ChR ; 771 judoj de Kievo falĉitaj per mitralo, nudaj kaj alvicigitaj antaŭ la fosoj ^MD05 ; difterio falĉas la civitanojn [4]; pesto […] falĉas tutajn popolojn [5].

Ilo por detranĉi herbon kaj grenon, konsistanta el longa, larĝa, iom kurba metala klingo fiksita al longa tenilo: kun sono de kvieta arbara susuro glitis la falĉiloj tra rospeza herbo, kiu baldaŭ kuŝis por sekiĝo en larĝaj strioj ^HsT ; forta maljuna viro kun falĉilo en la mano kaj kun grandaj nigraj flugiloj [7]; la pli aĝaj knaboj estis provizitaj je falĉiloj, sed malgranda Nonni devis helpi pri la rastado [8]; Otto […] malvolvis la ruĝan tolon kun falĉilo (vd falĉileto), martelo kaj ora surskribo ^Metrop . trafis falĉilo sur ŝtonon ^PrV .

Malgranda falĉilo, duonronde kurba kun mane longa tenilo, por detranĉi grenon aŭ herbon: per falĉileto oni diligente tranĉadas la rizplantojn [9]; (figure) geedziĝo inter turbano kaj falĉileto ^MD17 . rikoltilo, serpo

Herbo, kiu kreskas post la unua falĉo: Li kreis akridojn en la komenco de kreskado de la postfalĉaĵo [10]. postfojno

Kapto aŭ baro de la piedo de iranto, kaŭzanta stumblon aŭ falon: ĉu […] la diablo ne faligus min per krurfalĉo, por ke mi rompu al mi la kapon? [11] .