vesel/o PIV1 veseloserĉi 'veselo' [vesel.0o] Milita velŝipo, pli granda ol fregato: estis kvazaŭ granda teamo de ĉarpentistoj estus malkonstruinta la du veselojn [1]. Rim.: Ĉi tiu radiko servas nur en kunmetaĵoj indikantaj mararmeajn rangojn: veselleŭtenanto, veselkapitano. 1. E. de Zilah: Vivi sur barko, 1994 ĉeĥe: koráb, válečná loď france: vaisseau slovake: vojnová plachetnica ukraine: судно, корабель administraj notoj pri ~o: Bv ne traduki! [MB]