^*verb/o ^VdE

[verb.0o.GRA]
en:

Vorto prezentanta agon, okazaĵon aŭ staton, kaj ludanta ĉefan rolon en propozicio, ekzemple „esti“, „agu“, „frapos“: se ni pri ia verbo ne scias, ĉu ĝi postulas post si la akuzativon ..., ni povas ĉiam uzi la akuzativon [1]. infinitivo, ligverbo, netransitiva, transitiva

(tr)

[verb.0igi.GRA]
en:

Ŝanĝi la kategorion de vorto al la verba: multaj adjektivoj povas esti senpere verbigitaj; ekzemploj abundas en la parolata Esperanto: el „sata“ venas „mi malsatas“; el „necesa“ estiĝas „tio ne necesas“ [2].

Verbo esprimanta agon: Ĉi tiuj difinoj atentas la diferencon inter agverboj (ekz-e „la kato manĝas“) kaj statverboj (ekz-e „la knabo kuŝas“) [3]; La unua similas al agverbo (ekz-e helpi), la dua al statverbo (ekz-e ripozi) [4].

statverbo

[verb.dauxr0o.senrezulta]
en:

Statverbo aŭ tia agverbo kiu esprimas agon kiel daŭrantan sen implici rezulton, plenumiĝon aŭ finan staton: la daŭrverboj esprimas nur la procezon aŭ staton [5]. rezultverbomalperfektivo

Verbo sen propra signifo leksika, uzata en kombino kun ĉefverbo por aldoni informojn gramatikajn aŭ funkciajn, kiaj tenso, voĉo, modo, aspekto ktp: Per la helverbo „esti“ kaj diversaj participoj, oni povas esprimi tre ekzakte diversajn nuancojn de modo, tempo, daŭro, plenumiĝo k.t.p. ^PMEG

[verb.rezult0o.gxenerale]
en:

Agverbo kiu esprimas la agon kiel limigitan per ia fina, rezulta stato, kies atingo malebligas pluigon de la ago: La verbojn de daŭro sen rezulto oni povas transformi en rezultverbojn per la prefiksoido ek — tiaokaze la rezulto de la ago-komenco (ek-verbo) estas la ago-daŭro mem [6]. daŭrverboperfektivo

Verbo esprimanta staton: Tamen „kosti“ ne estas pasivigebla, ĝi ŝajne estas statverbo simila al „pezi“ kaj „alti“ [7].

agverbo