^*trankvil/a

1.

[trankv.0a.anime]
en:

Agitata de neniaj zorgoj; plene libera de ĉiu ajn spirita eksciteco; havanta firman certecon pri si mem kaj ne sentanta timon pri la estonteco: estu trankvila, mia tuta ŝuldo estos pagita al vi baldaŭ [1]; vi estas trankvila pri via morgaŭa tago ^Marta ; konscienco trankvila estas bona dormilo ^PrV ; lasu min trankvila [2] [3] [4]; ŝia voĉo havis sonon certecan kaj trankvilan ^Marta ; almenaŭ morton havos mi trankvilan ^Ifigenio ; kiu vivas trankvile, vivas facile ^PrV ; li respondis trankvile kaj sentime; ne sciante, ĉu la lingvo ne subite aliiĝos, ni ne povus trankvile labori^Z ; ĉu mi trankvile tion ĉi toleru ^Ifigenio ? paco ĉiam ambaŭ la popolojn per bela krono ligu plej trankvile ^Hamlet . paca

2.

[trankv.0a.kvieta]
en:

(evitinde) Kvieta¹: trankvila domo^B ; akvo trankvila estas akvo danĝera ^PrV (Kp. kvieta akvo ŝiras la bordojn)^B ; en trankvila vetero ĉiu remas sen danĝero ^PrV ; trankvila stela nokto kaj trankvila senlima maro ^FK ; en niaj kongresoj okazas ne ĉiam trankvilaj debatoj.

1.

[trankv.0o.anima]
en:

Trankvila animstato: lia koro neniam ĝuos trankvilon [5]; se per ia bona faro al vi trankvilon povas mi alporti, parolu ^Hamlet ; la infanoj donas al la homoj momenton de forgeso kaj trankvilo [6]; trovi trankvilon en la penso, ke...

2.

[trankv.0o.kvieto]
en:

(evitinde) Kvieto¹: sur la kamparo regis trankvilo.

trankvileco

Trankvilo: ŝi diris kun devigita trankvileco; vi mem ne farus kun anima trankvileco tielan maljustaĵon ^Ifigenio .

(tr)

Igi iun aÅ­ ion trankvila¹: trankviligi la malpaciencajn [7]; trankviligu por momento vian miron ^Hamlet ; trankviligi la ĉagrenon de iu; mi rapidos nun trankviligi la amikojn, kiuj atendas sopirante ^Ifigenio ; donu al li trankviligajn konsilojn; la bona virino trankviligis sian soifon [8]; mi trankviligis kaj kvietigis mian animon [9].

En trankviliga maniero: „ne gravas,“ Oĵo diris trankvilige [10]; la vegetaĵoj efikas kune kun irado aparte trankvilige [11]; „tio estas nur optika fenomeno“, li diris trankvilige al si mem [12].

(ntr)

Fariĝi trankvila¹: la princo trankviliĝis subite [13]; animo mia grade trankviliĝas ^Ifigenio ; ankaÅ­ inter tiuj popoloj vi ne trankviliĝos kaj ne estos ripozo por via piedo [14]; sufiĉe, trankviliĝu de l' batado, ho mia kor' ^VivZam .

Sentanta moralan malkvieton kaj konsternan antaŭtimon: la du pastroj faris maltrankvilan movon [15]; maltrankvile demandi; ho mia kor', ne batu maltrankvile ^VivZam ; maltrankvilo regis ĉe la loĝantaro.

(tr)

Fari maltrankvila: malbona antaŭsento virinon eble maltrankviligus ^Hamlet ; ne timu kaj ne maltrankviliĝu [16]; vere […] tio min maltrankviligas ^Hamlet .