*torf/o *torfo serĉi 'torfo' [torf.0o] [torf.0o.MIN] Spongeca substanco, samnatura kiel karbo, estiĝanta en marĉoj pro malkomponiĝo de vegetaĵoj, loke uzata kiel bruligaĵo: laŭ li, la konstrumetodo de la muroj, verŝajne faritaj el torfo, estas tipe nordnorvega [1]. 1. G. MacAoidh: Frua irlanda migrado al Islando, Monato, 1998:7, p. 22a angle: peat beloruse: торф ĉeĥe: rašelina ĉine: 泥炭 [nítàn], 泥煤 [níméi] france: tourbe germane: Torf hispane: turba (sustancia) hungare: tőzeg japane: 泥炭 [でいたん] katalune: torba nederlande: turf pole: torf portugale: turfa ruse: торф slovake: rašelina ukraine: торф torfejo, torfokampo serĉi 'torfejo' serĉi 'torfokampo' [torf.0ejo] [torf.0ejo.EKOL] Loko kie troviĝas torfamasoj: la torfokampoj estas la lokoj, kie kreskas la specoj de graminaco kaj ciperaco, kiuj ĉiujare amasigas siajn restaĵojn [2]. 2. Ŝ. Hori: La Volvotigo de Amikeco, 1965 angle: peat bog beloruse: тарфянік, тарфянішча ĉeĥe: slatina, slatinné rašeliniště ĉine: 泥煤沼 [níméizhǎo] france: tourbière germane: Torfmoor hispane: turbera hungare: tőzegláp japane: 泥炭地 [でいたんち], 泥炭坑 [どろたんこう] katalune: torbera (jaciment) nederlande: veenderij pole: torfowisko ruse: торфяник slovake: rašelinisko, rašelinište ukraine: торфовище, торфовисько administraj notoj ~ejo, ~okampo: Mankas dua fontindiko.