^*tond/i ^UV

(tr)

Fortranĉi el io per tondilo: tondi siajn ŝafojn [1]; oni tondos miajn harojn [2]; la konsekrito pritondos (vd tonsuro) […] sian konsekritan kapon [3]; vi jam tondis al mi la barbon [4]; via patro tondas la hundojn de l' vilaĝo [5]; nia ĝardeno estis grandeta, ni tondis per senmotora ilo nur parton de […] la herboj [6]; (figure) se iu nin ĉikanas, ni penas lin tondi (ignori, forrifuzi), kaj ni tute lin ne indulgas [7]. razi, falĉi

Ilo el du interkruciĝantaj almoveblaj klingoj, kies interna rando estas tranĉa: per tondilo ni tondas [9]; tondilo ne tuŝis mian kapon, ĉar mi estas konsekrita al Dio [10]; la knabinoj prenis tondilon kaj fortranĉis la finon de la barbo [11]; vitotondilo speciale farita tiucele [12]; tablon frapas tajloro, tuj tondilo eksonas ^PrV . tenajlo

(tr)

Tondi ĉiuflanke: ne ĉirkaŭtondu la flankojn de via kapo kaj ne fordifektu la flankojn de via barbo [13]; hundeto, ĉirkaŭtondita tiel mallonge, ke oni povis vidi ĝian rozokoloran haŭton [14]; ondforme ĉirkaŭtonditaj azaleoj kun ruĝaj floroj [15].

(tr)

Forigi tondante, preni tondante: detondu viajn harojn kaj forĵetu ilin [16]; Trebinto lasas fortondi sian belan barbon [17]; la maljunulo detondis [la foton] de la kovrilo kaj enkadrigis ĝin [18]; ili kreskigas siajn harojn, tiam fortondas ilin por vendi [19].

[tond.gazon0ilo.HOR]

Maŝino por tondi gazonon, herbejon: unu el la radoj elfalis el la gazontondilo kiam mi tondis la gazonon [20]; la dinamo ekfunkcias kiel sputanta malnova razentondilo, diras Sweet [21].

[tond.gxarden0ilo.HOR]

Fortika tondilo, per kiu oni detranĉas branĉetojn kaj similajn, ordinare kun mallongaj iom kurbaj klingoj: li enmanigis al mi ĝardentondilon kaj igis min tondi laŭron [22]; mi tranĉis laŭlonge duonige la botelon per ĝardena tondilo [23].