*timon/o PV *timono serĉi 'timono' [timon.0o] en: [timon.0o.KOMUNE] en: Longa ligna stango fiksita horizontale ĉe la antaŭo de veturilo kaj al kiu oni jungas la ĉevalojn: li prenis la timonojn de la veturilo, kaj ŝajne indiferente kaj nesuspekteme forruladis ĝin Iŝtar ; Johan' la Brava la timonon prenis, / Ĉaron kvazaŭ lude el la koto trenis [1]. 1. S. Petőfi, trad. K. Kalocsay: Johano la brava, 1984 angle: drawbar beloruse: дышаль, аглобля ĉeĥe: oj (vozu) ĉine: 轅 [yuán], 辕 [yuán] france: timon germane: Deichsel hungare: kocsirúd, szekérrúd japane: かじ棒 [かじぼう], ながえ nederlande: dissel pole: dyszel portugale: timão (de carro), lança ruse: дышло, оглобля slovake: oje ukraine: дишель, голобля administraj notoj