*substantiv/o PV *substantivo serĉi 'substantivo' [substa1.0o] [substa1.0o.GRA] Vorto esprimanta la nomon de afero (estulo, objekto, ideo) kaj rolanta en frazo kiel subjekto, objekto, predikativo aŭ parto de adjekto aŭ de suplemento: [en Esperanto] ĉiu substantivo en la nominativo finiĝas per „o“ [1]; la fina vokalo de la substantivo kaj de la artikolo povas esti forlasata kaj anstataŭigata de apostrofo [2]; preskaŭ en ĉiuj lingvoj ĉiu substantivo ial apartenas al tia aŭ alia sekso [3]. kazo, pronomoRim.: Pli konkrete, substantivo esprimas la nomon de kategorio de aferoj („homo“, „insulo“, „kolero“) aŭ de individuo („Petro“, „Korsiko“). 1. Ludoviko Lazaro Zamenhof: Fundamenta Krestomatio de la lingvo Esperanto, Fundamenta Krestomatio de la lingvo Esperanto2. Ludoviko Lazaro Zamenhof: Fundamenta Krestomatio de la lingvo Esperanto, Fundamenta Krestomatio de la lingvo Esperanto3. L. L. Zamenhof: Esenco kaj Estonteco, V afrikanse: naamwoord albane: emër amhare: ስም angle: noun arabe: إسم beloruse: назоўнік bengale: বিশেষ্য birme: နာမ် bosne: imenica ĉeĥe: podstatné jméno, substantivum ĉine: 名词 [míng cí] dane: navneord estone: nimisõna filipine: pangngalan france: substantif, nom galege: substantivo germane: Substantiv, Nomen, Hauptwort guĝarate: નામ haitie: non haŭse: suna hinde: संज्ञा hispane: sustantivo, nombre hungare: főnév, substantivum igbe: aha irlande: ainmfhocail islande: nafnorð itale: sostantivo, nome (gr.) japane: 名詞 [めいし] jave: tembung jide: נאָון jorube: orúkọ náà kanare: ನಾಮಪದ kartvele: არსებითი სახელი kazaĥe: зат есім kimre: enw kirgize: зат атооч kmere: នាម koree: 명사 korsike: nome kose: isibizo kroate: imenica kurde: serbêje latve: lietvārds laŭe: ພາສາ litove: daiktavardis makedone: именка malagase: anarana iombonana malaje: kata nama malajalame: നാമം malte: nom marate: नाम mongole: нэр үг nederlande: substantief, zelfstandig naamwoord nepale: संज्ञा njanĝe: omwe okcidentfrise: haadwurd panĝabe: ਨਾਮ paŝtue: اسم pole: rzeczownik portugale: substantivo ruande: izina ruse: существительное samoe: nauna sinde: اچار sinhale: නාම පදයක් skotgaele: ainmear slovake: podstatné meno slovene: samostalnik somale: magac ŝone: pazita sote: lereho sunde: kecap barang svahile: nomino taĝike: исм taje: คำนาม tamile: பெயர்ச்சொல் tatare: исем telugue: నామవాచకం tibete: མིང་ཚིག་ ukraine: іменник urdue: سنجشتھا uzbeke: ot vjetname: danh từ zulue: ibizo substantivigiserĉi 'substantivigi' [substa1.0igi] (tr) [substa1.0igi.GRA] Ŝanĝi la kategorion de vorto al la substantiva: verbo, substantivigita per participa sufikso, povas esprimi nur konkretaĵon [4]; ekzistas en la lingvo specifaj deriviloj, per kiuj oni povas substantivigi ‚V‘-bazan radikon […] ekzemple, aplikante la sufikson -ad ni kreas aferstaton „kurado“ [5]. 4. L. L. Zamenhof: Lingvaj Respondoj, Dua Parto – Gramatiko5. W. Jansen: Radikoj kaj vortoj en esperanto, Esperantologio / Esperanto Studies, 2013:6, p. 9a-43a beloruse: субстантываваць france: nominaliser, substantiver germane: substantivieren japane: 名詞化する [めいしかする] pole: zmienić w rzeczownik ukraine: утворити іменник (від іншої частини мови) administraj notoj