*sput/i UV *sputi serÄi 'sputi' [sput.0i] (tr) 1.[sput.0i.FIZL] Amase elĵeti tra la buÅo (salivon, mukaĵon, sangon ks) per ia senvola ago: sputi sange pro tuberkulozo; Viktoro [â¦] agitiÄis kiel frenezulo: skuate de koleraj movadoj, [â¦] la lipon pendantan kaj sputetantan [1]; li ruÄiÄis, paliÄis, sangokraÄe sputis [2]. Rim.: Ne uzu tiun medicinan terminon por la ordinara kaj vola kraÄi. 2.[sput.0i.FIG] (figure) Elĵeti amase el ia truo: mi donacos al vi neordinaran azenon, kiu [â¦] sputas oron [3]; la monstro, leviÄis en la aeron, sputis flamojn [4]; piramida monto [â¦] komencas fumiÄi, tremi, brui kaj poste Äi sputas el si tiom da fluida fajro, kiom da akvo posedas Nilo [5]. erupcii, Åprucigi, vomi 1. Henri Vallienne: Kastelo de Prelongo, Äapitro Kvina2. Adam Mickiewicz, trad. Antoni Grabowski: Sinjoro Tadeo, Libro II.3. Jakob Grimm, Wilhelm Grimm, trad. Kazimierz Bein: Elektitaj Fabeloj de Fratoj Grimm, Tablo, la orazeno kaj bastono el sako4. Jakob Grimm, Wilhelm Grimm, trad. Kazimierz Bein: Elektitaj Fabeloj de Fratoj Grimm, Du fratoj5. B. Prus, trad. Kazimierz Bein: La Faraono, vol. 1, Äapitro XVIII angle: spit beloruse: 1. Ñ Ð°ÑкаÑÑ (кÑÑвÑÑ, ÑÑлÑзÑзÑ) 2. вÑвÑÑгаÑÑ ÄeÄ¥e: chrchlat, chrlit, odkaÅ¡lávat Äine: ååº [tùchÅ«] france: cracher germane: 1. speien, ausspeien, spucken 2. auswerfen hispane: 1. esputar (excepto saliva) hungare: 1. köp 2. okád japane: åã [ã¯ã], åãåºã [ã¯ãã ã] nederlande: spugen, spuwen pole: pluÄ, charczeÄ, wykrztusiÄ ruse: 1. Ñ Ð°ÑкаÑÑ 2. извеÑгаÑÑ slovake: pľuvaÅ¥ ukraine: Ñ Ð°ÑкаÑи, виплÑовÑваÑи кÑов, Ñлиз sputo serÄi 'sputo' [sput.0o] La ago sputi; tio, kion oni sputas: malsanuloj petis, ke la kronprinco tuÅu ilin aÅ donu al ili sian sputon [6]; la giganta UEA-kverelo, kun insultoj, sputoj kaj disputoj, kraÄoj kaj klaÄoj, pamfletoj kaj demisioj de kaj inter finvenkistoj kompromitas la bildon de Esperantio [7]. 6. B. Prus, trad. Kazimierz Bein: La Faraono, vol. 1, Äapitro XVIII7. La Ondo de Esperanto, 2003, â 8-9 (106-107) beloruse: Ñ Ð°ÑканÑне, Ñ Ð°ÑкоÑа germane: Auswurf sputaĵo serÄi 'sputaĵo' [sput.0ajxo] Tio, kion oni elĵetas sputante: la malsanuloj eligas la viruson plej ofte kun muko, sputaĵo, salivo dum tusado, ternado [8]. 8. Monato, Vladimir Lemelev: De kie venis kaj kial Äesis netipa pneÅmonio?, 2005 beloruse: макÑоÑа, Ñ Ð°ÑкавÑнÑне, Ñ Ð°ÑÐºÑ germane: Sputum, Auswurf, Expektorat administraj notoj