ritornel/o PIV1 ritorneloserĉi 'ritornelo' [ritornel.0o] (malofte) [ritornel.0o.MUZ] Facila melodio, ripetata inter variaĵoj: dum la ritornelo li serĉas en sia memoro, gratante sian kapon [1]; li aŭdis forajn, trans la pordo, resonojn de voĉo kaj ritornelojn [2]. Rim.: En kantoj tio estas la rekantaĵo. 1. P. A. C. de Beaumarchais, trad. K. Draĵev: La Barbiro de Sevilla, Franca Esperantisto, 1985-09, numero 364a2. L. Tolstoj, trad. V. Melnikov: La Morto de Ivan Iljiĉ, Sezonoj, 1997 beloruse: рытурнэль ĉeĥe: ritornel france: ritournelle germane: Ritornell itale: ritornello pole: ritornel rumane: ritornello slovake: ritornel ukraine: риторнель administraj notoj