*raben/o *rabeno serĉi 'rabeno' [raben.0o] 1.[raben.0o.honortitolo] Ĝis la mezepoko honortitolo por aparta instruiteco pri la Torao: Jesuo sin turnis, kaj vidis ilin sekvantajn, kaj diris al ili: kion vi serĉas? kaj ili diris al li: Rabeno (tio estas, Majstro), kie vi loĝas? [1]. 2.[raben.0o.funkciulo] Funkciulo de la juda religio: al rabenoj la aŭtoro ŝajnis tro liberkredema VivZam ; ĉefrabeno de la roma sinagogo [2]; la influa rabeno Ovadia Josef en siaj predikoj citas Talmudon, laŭ kiu dio bedaŭras la kreon de la islamidoj, la „arabaj serpentoj“ [3]. 1. La Nova Testamento, Johano 1:382. Monato, Armando Zecchin: Ĉu vere okazis sang-oferaj paskoj?3. Gilbert Ledon: Muroj dumiljaraj solidas, Monato, 2000/11, p. 5 angle: rabbi beloruse: равін ĉeĥe: rabín ĉine: 拉比 [lābǐ], 辣彼 [làbǐ] france: rabbin, rabbi germane: 1. Rabbi 2. Rabbiner hispane: rabino hungare: rabbi japane: ラビ, 律法博士 [りつほうはかせ] katalune: rabí nederlande: rabbijn perse: خاخام pole: rabin portugale: rabino ruse: раввин slovake: rabín ukraine: рабин administraj notoj