^*pinĉ/i ^UV

(tr)

1.

[pincx.0i.KOMUNE]

Premi inter du fingroj aÅ­ inter du pecoj: mi pinĉis al mi la brakon por sperti, ĉu mi dormas aÅ­ ne, mi tamen sentis la pinĉon kaj pli kaj pli granda fariĝis la teruro [1]; pasanto tre milde pinĉis lin je la nazo [2]; birdo […] batas per la flugilo, elpinĉas el ĝi plumon, hirtigas la aliajn plumojn ĉirkaÅ­ la kolo [3]; (figure) [neĝo] havas neniun guston, sed pinĉas la fingrojn kaj agacigas la dentojn [4]; (figure) kiom maltrafis la vorto! kaj tamen ĝi pinĉis (premetis) ŝian koron [5]; terure estis vidi, kiel unu puŝas kaj frapas la alian, kiel ili reciproke sin pinĉas kaj tiras, mordas kaj ŝiras [6]; li ridetis kaj pinĉis (kp frizi², bukligi) sian akran barbeton [7]; longa pinĉotenta nazo [8]. taÅ­zi

2.

[pincx.0i.MUZ]

Vibrigi kordon per la fingroj: li haltis antaŭ la violono, […] prenis ĝin de la najlo kaj mallerte ekpinĉis la kordojn [9];

3.

[pincx.0i.plukmangxi]

(evitinde) Plukmanĝi, ŝirmanĝi: mizeraj bovinoj avide pinĉis herbon en la apudvojaj kavoj [10]; Ĉevaloj, ne tenataj bride, ⫽ Al pordeg’, pinĉi herbon, iris malrapide [11].

[pincx.0ajxo.KUI]

Eta kvanto, tiom, kiom oni povas preni pinĉe. pinĉpreno da salo, da tabako; aldonu pinĉaĵon da asafetido al unu plado kaj manplenon da pinkernoj al alia [12]; El tabakuj’ pinĉprenon li pesis, silente ⫽ En fingroj, kaj ĝin fine enflaris atente [13]; matene ili metas en tetason pinĉaĵon da rostita faruno, malgrandan kvanton da rekremento de lakto kaj malgrandan pecon da butero kaj enverŝas varmegan akvon [14].

1.

[pincx.0ilo.TEK]

Delikata prenilo, kiu forte tenas la kaptitan aĵon: ne sufiĉas la pinĉilo, medikamento kaj bandaĝo, la ĉefafero estas la animo de la helpo [15]; la brovoj, antaŭe plukitaj per la pinĉilo ĝis fadena larĝo, nun plidensiĝis ^MkM . tenajlo

2.

[pincx.0ilo.ZOO]

Pinĉkapabla ekstremo de membroj de iuj bestoj, precipe de krustuloj: grandaj kankroj […] etendis kontraŭ lin siajn fortajn pinĉilojn [16]; La krabo kun oraj pinĉiloj [17].

[pincx.har0ilo.TEKS]

Pinĉilo, kiu kuntenas tufon de kapharoj: per harpinĉilo ŝi ligis sur la nuko sian cindrece blondan, ĝisŝultran hararon [18].

[pincx.naz0ilo.oklo]

Nazumo: oni vidas nazpinĉilon de la kuracisto, kroĉiĝintan al rando de la ŝipo ^KFI .

[pincx.tuk0ilo.TEKS]

Pinĉilo per kiu oni fiksas sekiĝontan tukon aŭ veston ĉe ŝnuro: ili postlasis al Usono plurajn […] inventaĵojn, ekzemple vaste uzatan specon de tukpinĉilo [19].