*pice/o PV *piceo serĉi 'piceo' [pice.0o] [pice.0o.BOT] Ĉiamverda arbo el koniferoj kun pendantaj konusoj kaj pingloformaj folioj sidantaj ĉe la branĉoj sur malgranda ligna tigeto, vivanta en malvarmaj landoj; genro el familio pinacoj (Picea): ni jam veturas en granda arbaro, inter susurantaj piceoj [1]. abio, pino. 1. A. Kivi, trad. I. Ekström: Sep fratoj, 1947 angle: spruce beloruse: елка, яліна bretone: pinenn-groaz ĉeĥe: smrk ĉine: 云杉 [yúnshān], 雲杉 [yúnshān] france: épicéa germane: Fichte hungare: lucfenyő japane: トウヒ latinece: Picea nederlande: spar pole: świerk portugale: pícea ruse: ель slovake: smrek svede: gran ukraine: ялина, смерека administraj notoj