^*abi/o

Ĉiamverda arbo el koniferoj kun starantaj konusoj kaj pingloformaj maldikaj, iom flekseblaj folioj, ofte havantaj malsupre du helajn striojn, kaj elkreskantaj kun piedeto rekte el la branĉoj; genro el familio pinacoj (Abies): cikonio havas sian loĝejon sur abioj [1]; cipreso, abio, kaj bukso kuniĝos, por ornami la lokon [2]; ĉe abio oni povas precize kalkuli la jarojn de ĝia kreskado, se oni kalkutas, kiom da fojoj ĝi ricevis novan trunkidon [3]; la abio aspektis tre bonfarte: ĝi estis kvazaŭ iomete da poezio inter la rubaĵoj [4]; la altaj, neĝkovritaj Alpoj, kun nuboj kaj mallumaj abioj [5]; helegaj lumoj, ekbruligitaj inter la verdaj branĉoj de la kristnaskaj abioj ^Marta . kristnaskarbo