okr/o ZR okroserĉi 'okro' [okr.0o] [okr.0o.MIN] Argileca mineralo, konsistanta grandparte el ferika oksido aŭ ferika hidroksido kaj uzata kiel farbo: la komenciĝanta produktado de artefaritaj feroksidoj kaj kemiaj kolorigiloj negative efikis la industrion pri natura okro en Roussillon [1]; produktado de kupro kaj kolkotaro (ruĝa okro) [2]. hematito, limonito 1. Robert Roze: Flagrantaj koloroj, Monato, 2000/06, p. 172. Monato, Hori Yasuo: Vizito al Takahaŝi angle: ochre beloruse: охра bulgare: охра ĉeĥe: okr ĉine: 赭 [zhě], 赭石 [zhěshí] france: ocre (subst.) germane: Ocker greke: ώχρα hungare: okker, sárgaföld japane: 黄土 [おうど], オーカー nederlande: oker pole: ochra portugale: ocre ruse: охра slovake: oker ukraine: охра (фарба) administraj notoj