nit/o PV nitoserĉi 'nito' [nit.0o] en: [nit.0o.TEK] en: Metala stangeto, ofte kun kapeto simila al la najla ĉe unu ekstremo, uzata por fari nitjunton traigante la kunigatajn pecojn per la nito kaj bate displatigante ties duan ekstremon por formi la duan kapeton fiksantan. Ekzistas ankaŭ glataj nitoj, kies kapetojn oni formas samtempe dum la fiksado: al iliaj oreloj venis la mallaŭta klako de la fortiritaj nitegoj [1]. vinkto 1. J. Francis: Misio sen Alveno, 1982 angle: rivet beloruse: заклёпка ĉeĥe: nit (nyt), nt ĉine: 鉚釘 [mǎodīng], 铆钉 [mǎodīng] france: rivet germane: Niet(e) greke: πριτσίνι hispane: remache hungare: szegecs japane: リベット nederlande: klinknagel perse: پرچ pole: nit portugale: rebite ruse: заклёпка slovake: nit, nt ukraine: заклепка nitiserĉi 'niti' [nit.0i] en: [nit.0i.TEK] en: Kunfiksi per nito(j). angle: to rivet beloruse: заклёпваць, закляпаць ĉeĥe: nýtovat ĉine: 鉚 [mǎo], 铆 [mǎo] france: riveter, river (deux plaques) germane: nieten greke: πριτσνάρω hispane: remachar japane: リベットで留める [リベットでとどめる] nederlande: vastklinken perse: پرچ کردن pole: nitować portugale: rebitar ruse: заклёпывать slovake: nitovať ukraine: клепати, заклепувати, з’єднувати заклепками nitnajloserĉi 'nitnajlo' [nit.0najlo] en: [nit.0najlo.TEK] en: Nito kies unu kapeto estas antaŭfabrikita. beloruse: заклёпачны цьвік ĉine: 盲鉚釘 [mángmǎodīng], 盲铆钉 [mángmǎodīng], 鉚釘 [mǎodīng], 铆钉 [mǎodīng] germane: Blindniete, Nietnagel hispane: roblón ruse: заклёпочный гвоздь nitjuntoserĉi 'nitjunto' [nit.0junto] en: [nit.0junto.TEK] en: Nedisigebla kunigo de pecoj per nitoj. junto angle: rivet(ed) joint beloruse: заклёпачнае злучэньне ĉine: 鉚接 [mǎojiē], 铆接 [mǎojiē] germane: Nietverbindung pole: połączenie nitowane ruse: заклёпочное соединение administraj notoj ~i: Mankas dua fontindiko. ~i: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro. ~najlo: Mankas dua fontindiko. ~najlo: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro. ~junto: Mankas dua fontindiko. ~junto: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.