Miken/o, Micen/o Mikeno, Micenoserĉi 'Mikeno' serĉi 'o' [miken.0o] [miken.0o.urbo] Grava greka urbo de la bronzepoko, sur Peloponezo, ĉ. 80 km okcidente de Ateno: al Sparto! al Mikeno! al Delfoj [1]! en vestoj de fremduloj, ili venis Mikenon [2]; post la falo de la micenaj centroj fine de la 13a jarcento a.K. […] multaj gentoj transloĝiĝis de ĉe Egea Maro al apudaj regionoj [3]. 1. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 1, Ligo de amikeco2. J. W. Goethe, trad. L. L. Zamenhof: Ifigenio en Taŭrido, Ifigenio en Taŭrido3. Roberto Pigro: Kio estas la kipra silabaro?, Monato, 2014/10, p. 16 angle: Mycenae beloruse: Мікены ĉine: 迈锡尼 [màixíní], 邁錫尼 [màixíní] france: Mycènes germane: Mykene japane: ミケーネ, ミュケナイ malnovgreke: Μυκήνη nederlande: Mycene, Mykene ruse: Микены administraj notoj