marod/i marodiserĉi 'marodi' [marod.0i] (x) [marod.0i.rabi] Rabi kaj ŝteli rande de batalo, ofte fare de soldatoj diverskaŭze forlasintaj la armeon: li devas subteni sin […] per tio, kion li povas marodi propramane[1]; ili prirabas sian propran popolon kiel maroduloj de okupanta malamiko [2]; en 1666 venis setlintoj de Jamajko al la insuloj, pro oftaj elraboj kaj marodoj, la setlintoj tamen denove forlasis ilin [3]; li desaltis de la ĉevalo, kaj kun ioma embaraso, kvazaŭ li hontas antaŭ siaj kunuloj pro sia nerabista konduto, […ŝi] esploris per la okuloj la eksteraĵon de la juna estro, kaj ĵetis pli maltrankvilajn rigardojn al la marodistoj starantaj ĉirkaŭ ŝi Iŝtar . dizerto, marodero 1. Miguel de Cervantes Saavedra, trad. Fernando de Diego: La inĝenia hidalgo Don Quijote de la Mancha, ĉapitro 38a, p. 289a2. Mikaelo Korotkov: Utopia kapitalismo en Rusio, Monato, 2018/11, p. 83. Vikipedio, Kajmana Insularo angle: maraud beloruse: марадзёрстваваць ĉeĥe: lovit nezákonně (páchat polní pych), pytlačit france: marauder germane: marodieren, plündern (marodieren) hungare: lopkod japane: 畑から盗む [はたけからぬすむ], 農家から盗む [のうかからぬすむ] nederlande: stropen pole: szabrować portugale: gatunar, pilhar, roubar rumane: prăda ruse: мародёрствовать slovake: kradnúť poľné plodiny a hydinu ukraine: мародерствувати administraj notoj