manik/o

^*maniko

serĉi 'maniko'

[manik.0o]

: [manik.0o.TEKS]; Parto de vesto, kiu kovras brakon: al lia maŝkiraso mankis unu maniko [1]; tre embarasita, li tiretis siajn mallongajn manikojn [2]; ŝiaj manikoj estis falditaj ĝis la kubutoj [3]; ŝi portis ĉiam mallongajn manikojn kaj havis ĉiam kontuzitajn kubutojn [4]; ŝiaj manoj estis kaŝitaj en la manikoj de la supervesto ^Marta; ne butonumitaj, la manikoj nature falis [5]. manumoManiko

1. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 1, Sovaĝaj cignoj
2. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 2, Sonorilo
3. Eliza Orzeszko, trad. Kazimierz Bein: La Interrompita Kanto, Ĉapitro I
4. Charles Dickens, trad. L. L. Zamenhof: La Batalo de l' Vivo, La Batalo de l' Vivo
5. M. de Assis, trad. P. Viana: La divenistino kaj aliaj rakontoj, 2005

serĉi 'senmanika'

[manik.sen0a]

: [manik.sen0a.TEKS]; Kiu malhavas manikojn, t.e. kovras nur la torson, ne la brakojn: knabinoj en bluaj senmanikaj bluzetoj ^Metrop; skarlata senmanika tuniko [6]; flordesegna, senmanika somerrobo [7].

6. Henryk Sienkiewicz, trad. Lidia Zamenhof: Quo Vadis, Ĉapitro VII
7. I. Kertész, trad. I. Ertl: Sensorteco, 2003

serĉi 'ventmaniko'

serĉi 'ventomaniko'

[manik.vent0o]

: [manik.vent0o.MET]; Ventmontrilo en formo de teksaĵa maniko fiksita ĉe turnebla ringo sur masto: kelkcent futojn sube etendis sin pejzaĝo konsistanta el arbaretoj, tri-kvar malgrandaj lagetoj kaj, preter tiuj, plata kampego kun kabanoj, hangaroj, ventomaniko [8].

8. J. Francis: La Granda Kaldrono, 1978

serĉi 'el la maniko'

[manik.ella0o]

: [manik.ella0o.FRAZ]; (frazaĵo) Facile farante, verkante: verkisto forskuas el la maniko siajn ravajn mensogaĵojn [9]; Reto Rossetti, en „El la maniko“, verkas kortuŝe, skizante realisme pecetojn el la vivo [10].

9. J. Baghy: Ĉu 'otelo, ĉu ne 'otelo, Nica Literatura Revuo, 1961-05 ĝis 06, numero 6/5, p. 164a-173a
10. Marjorie Boulton: Ne nur leteroj de plum-amikoj, Prozo fikcia