lami/o PVEF lamio serĉi 'lamio' [lami.0o] 1.[lami.0o.BOT] Genro el familio lamiacoj (Lamium), unu- aŭ plurjara herbo tre ofta en Eŭropo, kun labiaj floroj, kies supra lipo estas kaskoforme volbita kaj kies malsupra lipo havas grandan, foje duloban mezan parton kaj du malgrandajn dentoformajn aŭ tute mankantajn flankajn lobojn; du stamenoj estas mallongaj, du pli longaj, ĉiuj kvar fekundaj kaj paralelaj. makulita lamio 2.[lami.0o.MIT] En multaj mitologioj, virinforma estaĵo, eliranta nokte por suĉi sangon, abortigi gravedajn virinojn, mortigi infanojn kaj kelkfoje virojn. Lilito angle: 1. nettles beloruse: 1. яснотка 2. ламія france: 1. lamier 2. Lamia germane: 1. Taubnessel 2. Lamia hungare: 1. árvacsalán itale: 2. lamia katalune: 1. ortiga blanca, ortiga borda, ortiga morta 2. làmia latinece: 1. Lamium makulita ~o: Lamium maculatum. nederlande: 1. dovenetel 2. lamia pole: 1. jasnota, głucha pokrzywa 2. Lamia portugale: 1. lâmio rumane: 1. sugel, urzică moartă 2. Lamia ruse: 1. яснотка Lamio serĉi 'Lamio' [lami.L0o] [lami.L0o.PERS] Amantino de Zeŭso, transformita al envia kaj sendorma infanmortiga monstro pro la doloro pri la mortigo de ŝiaj infanoj: Lamio estis bela reĝino de Libio kiu iĝis infan-manĝanta dajmonino, laŭ Aristofano, ŝia nomo devenis el la greka vorto por ezofago (λαιμός), aludante ŝian kutimon forgluti infanojn [1]. Lilito 1. Vikipedio, Lamio beloruse: Ламія france: Lamia germane: Lamia itale: Lamia japane: オドリコソウ, ラミア katalune: Làmia nederlande: Lamia ukraine: глуха кропива administraj notoj ~o : Mankas dua fontindiko. ~o : Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.