^*kolor/o ^PV

1.

[kolor.0o.propre]

Aparta impreso farita sur la okulo de lumradio per la spektro de ĝiaj ondolongoj (inter 380 kaj 760 nm): la sep koloroj de la ĉielarko; ruĝeta koloro ^FK ; flavruĝa koloro ^DL ; la ŝtono havas koloron blanka-bluan ^FK ; blanko, grizo kaj nigro estas neŭtralaj koloroj; kiam nokto vualas, ĉiuj koloroj egalas ^PrV ; sento de feliĉeco, kiu montras al ili ĉion kun la plej agrablaj koloroj (ŝajno, aspekto); bela desegno kaj belegaj koloroj ^FK ; brilaj koloroj ^FdO ; la pala koloro de la vizaĝo ^Marta ; haroj de nedifinita koloro ^Marta ; la ruso havis ĉevalon […] de koloro blanka, la tataro havis bonan nigran ĉevalon ^FK . koloroj

2.

[kolor.0o.KLA]

Difinita koloro rolanta kiel konvencia signo.

a)

[kolor.0o.POL]

Kolora simbolo de iu homgrupo, teamo: sektoj el ĉiuj koloroj [1]; administrantoj estas enpostenigitaj laŭ politika koloro (opinio, partio), kaj ne laŭ kapabloj [2].

b)

[kolor.0o.ludkarta]

Ĉiu el la du grupoj de la ludkartaj emblemoj, la ruĝa (karoo kaj kero) kaj la nigra (piko kaj trefo).

3.

[kolor.0o.FIG]

(figure) Sensebla ecaro, pro kiu io distingiĝas kaj rekoneblas: la iom laca koloro de lia vizaĝo ^Marta ; neniam homaranoj trudu la gentan koloron de sia vidaĵo al ceteraj ^VivZam .

a)

[kolor.0o.stilo]

Stilo: la malofteco de la adjektivoj donas al lia lingvo tre kuriozan koloron; senkolora oficiala parolo [3].

b)

[kolor.0o.sonkoloro]

tembro

[kolor.0a.havanta]

Havanta koloron: koloraj bildoj; brikokolora muro ^Marta ; belkoloraj floroj ^Marta ; rozokolora buŝo ^Marta ; pajlokolora [4]; arĝentkoloraj haroj [5]; cindrokolora vesto ^Marta ; pentraĵoj flamkoloraj ^VivZam ; sangkolora; unukolora; dukolora; trikolora.

(tr)

[kolor.0i.doni]

Doni koloron al, kaŭzi koloron ĉe: la grenoj flave koloras la kampon; la suno koloras la nubojn; la tempo grize koloris liajn harojn; sur la portretoj el Kembriĝo espera ĝojo koloras la zorgemon en okuloj kaj sur lipoj de la Majstro ^VivZam ; (figure) la akompananta muziko koloras la tutan dialogon.

[kolor.0igi.sursxmiri]

Surŝmiri ion (desegnon, gravuraĵon, paperon, tolaĵon...) per koloriloj: virŝafaj feloj ruĝe kolorigitaj [6]; ŝi kolorigis sian vizaĝon kaj vestis sin kiel maljuna butikistino [7]; fenestrojn [mi] kolorigas per cinabro [8]; florĝardeneto kun bele kolorigita palisaro [9]; la suno min brulkolorigis [10].

[kolor.0igilo.farbo]

Farbo: ili nur zorgas pri kostumoj, kolorigiloj kaj parfumoj [11]; desegnaĵoj, faritaj sur papero per kolorigiloj [12]; la komenciĝanta produktado de artefaritaj feroksidoj kaj kemiaj kolorigiloj negative efikis la industrion pri natura okro [13].

[kolor.0igisto.profesio]

Homo, kies metio estas kolorigi:

a)

[kolor.0igisto.BELA]

Surŝmirante desegnaĵojn, manuskriptojn ktp per koloriloj: la kolorigisto havas fingrojn, kiuj malbonodoras [14].

b)

[kolor.0igisto.TEKS]

Kolorigante ŝtofon, drapon.

c)

[kolor.0igisto.kosmetiko]

Kolorigante ungojn, harojn: piedungokolorigistino [15].

d)

[kolor.0igisto.KON]

Farbisto: li ellernis la farbistan metion […] kaj poste laboris kiel farbisto-kolorigisto en diversaj konstrufirmaoj en Vieno [16].

[kolor.0ilo.farbo]

Farbo: pala kolorilo ne sufiĉas, por kopii la ĉielan spiriton, kiu regis en lia fajra okulo [17]; sonĝoj pentris pejzaĝon per koloriloj el smeraldoj, arĝento, rubenoj [18].

1.

[kolor.0isto.BELA]

Pentristo, kiu abunde, lerte uzas kolorojn, pli ol desegnajn liniojn; kolorisma pentristo.

2.

[kolor.0isto.profesio]

Iu, kiu profesie provizas artverkojn per taŭgaj koloroj: mi serĉas redaktiston kaj koloriston por simpla muzikfilmeto [19].

[kolor.divers0a.KOMUNE]

Havanta plurajn malsamajn kolorojn: ŝi havis sur si diverskoloran veston [20]; ŝafo mikskolora [21]; diverskoloraj papilioj [22]; retoj eltranĉitaj el diverskolora papero [23]; la mikskolora blazono sur la malnova urbodomo lumis [24].

[kolor.dom0igisto.KON]

farbisto

[kolor.mult0a.KOMUNE]

Havanta multajn kontrastajn kolorojn: multekolora papilio ^BdV ; la duonpatrino […] montris laĉon plektitan el multkolora silko [25]; la ĝardenfloroj multkoloras ekde frua printempo [26].

[kolor.sen0a.KOMUNE]

Ne havanta koloron, tio estas aŭ blanka, griza, nigra, aŭ tute diafana: maldika senkolora hararo [27]; senkolora lako [28]; la senkoloriĝintaj pupiloj de la maljunulino ne malsekiĝis per larmo ^Marta .

[kolor.son0o.MUZ]

Tembro: efektdampiloj […] ŝanĝas precipe la sonkoloron [29].

[kolor.sxangx0a.KOL]

Kies koloro facile ŝanĝiĝas laŭ rebriloj de la lumo aŭ pro alia kaŭzo: komenciĝis traveturado de la aŭgustanoj — vicaro impona, brila, ŝanĝkolora, kiel serpento [30].

(komune)

[kolor.tri0eto.BOT]

Violego: ili prenis kun si ankaŭ la malestimatan kalendulon kaj la sovaĝan trikoloreton [31]; alpaj edelvejsoj kaj moder-klimataj trikoloretoj kune [32]; li […] veturis sur la trikoloretoj ĉirkaŭ la monumento [33].

[kolor.tri0o.flago]

Flago trikolora: trikoloroj kun belaj violkoloraj kalikoj ^Marta ; hungara trikoloro fiksita al la kajuto [34].

Pala, sensanga: sur liaj vakskoloraj vangoj ekbrulis ruĝaj makuloj ^KKr ; blanke uniformitaj homoj, kun vakskoloraj vizaĝoj ^KrM ; la komandanto nur retrovis malfeliĉan knabinon palan, sensangan, vaksokoloran, pli bezonantan flegistinon ol amanton ^KPr . senkolora