knar/i

knari

serĉi 'knari'

[knar.0i]

(ntr)

1.: [knar.0i.brui]; Seke, akre brui pro skrapado aŭ frotado, malpli akute ol grincado: ekknaris la duonfermita pordo [1]; la seka felo en la sako laŭte ekknaris [2]; liaj botoj knaris terure laŭte [3]; la neĝo knaris sub la piedoj, kiel se oni ĉiam havus sur si novajn botojn [4]; la planko knaris [5]; la levmaŝino knaris kaj la siteloj dancadis en la aero [6]; knaris per plumoj skribistoj, eluzante malhelan lumon de kandeloj ^Metrop; rado malbona knaras plej multe ^PrV. grinci, kraki
2.: [knar.0i.FIG]; (figure) Pene funkcii, kun misoj, malakordoj, protestoj: la nova maniero administri la bienon knaris kiel neŝmirita rado [7].

1. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 1, Galoŝoj de feliĉo
2. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 1, Malgranda Niko kaj granda Niko
3. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 2, Neĝa reĝino
4. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 2, Sambuka virineto
5. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 3, Johanĉjo-malsaĝulo
6. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 1, Kupra porko
7. I. S. Turgenjev, trad. Kazimierz Bein: Patroj kaj filoj, ĉapitro 8a, p. 36a

angle:: grince, grate, grind, scrape, scratch, squeak
beloruse:: рыпець, рыпаць, храбусьцець, лускаць
ĉeĥe:: hrkat, hrčet, rachotit, skřípat, vrzat
ĉine:: 咯吱 [gēzhī]
france:: crisser (en émettant un son plutôt bas), couiner (en émettant un son plutôt bas), gratter (émettre un bruit de grattement), grincer (en émettant un son plutôt bas)
germane:: knarren
hungare:: 1. nyikorog, ropog, serceg 2. nyikorog
japane:: きしる, キイと音を立てる [キイとおとをたてる]
nederlande:: kraken, knarsen
pole:: chrobotać, chrupać, skrzypieć, trzeszczeć, zgrzytać
rumane:: crăpătură, scrâșni, zgâria
ruse:: скрипеть, хрустеть, трещать
slovake:: hrčať, rapkať, vŕzgať, škrečať
ukraine:: скрипіти, рипіти, хрустіти, тріщати, тріскотіти, торохтіти

serĉi 'knar'

[knar.0]

(sonimito)

: [knar.0.SON]; Skrapa, frota aŭ kvazaŭ ĝema sono: la palisoj de la barilo (…) knaris malgaje: „knar', knar', knar'“ [8].

8. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 3, Lino

serĉi 'knaro'

serĉi 'knarado'

[knar.0o]

: [knar.0o.SON]; Bruo de tio, kio knaras: ili silentis… aŭdiĝis nur la knarado de la plumo de l’ juna skribisto, sidanta ĉe la apuda tablo [9].

9. A. Aharonjan, trad. S. Haĵjan (S. Mkrtĉjan): La patro, en: Orienta Almanako, 1913

serĉi 'knarilo'

[knar.0ilo]

: [knar.0ilo.MUZ]; Bruilo konsistanta el ligna tabuleto, kiu knaras turniĝante ĉirkaŭ tenilhava akso: li pretigis knarilon, kiam oni ĝin turnis, tiam sonis ĉiuj valsoj, polkoj kaj mazurkoj [10].

10. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 2, Paŝtisto de porkoj