kanon/o PIV1 kanonoserĉi 'kanono' [kanon2.0o] [kanon2.0o.fugo] Fugo, ĉenkanto: lerneja kanono-kantado [1]; kanonoj de Kajto [2]. Rim.: Laŭ BL: Prefere diru ĉenkanto, rada kanto. Rim.: Tiu vorto originis el la latina vorto por instrukcio, vd. kanono1. Rim.: Kanono ankaŭ estas pafilego. 1. Ronnie Rakete: Sinko-flugo, Monato, 2000/02, p. 92. Edmund Grimley Evans: Kajto flugas plu, Monato, 2014/06, p. 26 beloruse: канон (муз.) japane: 聖書正典 [せいしょまさのり], 教会法規 [きょうかいほうき], 聖人表 [せいじんおもて], 聖列 [ひじりれつ], カノン administraj notoj