2kame/o kameoserĉi 'kameo' [kame.0o] [kame.0o.JUV] Juvelŝtono bareliefe skulptita, en kiu la diversaj koloroj de la tavoloj kontrastigas la bildaĵojn disde la fono: kameoj estis popularaj en romia kaj en romantikisma epokoj; la granda kameo lumis ĉe la kolo per koloro blueta Marta ; mi havas miajn gemojn, miajn kameojn, miajn vazojn [1]; arĝenta ĉeno, de kiu pendis malsupren sur la bruston ĉiaspecaj moneroj, kameoj kaj maloftaĵoj [2]. 1. Henryk Sienkiewicz, trad. Lidia Zamenhof: Quo Vadis, Ĉapitro XXXV2. Henri Heine: La Rabeno de Baĥaraĥ, Ĉapitro II angle: cameo beloruse: камэя ĉeĥe: kameo, průsvitka france: camée germane: Kamee hispane: camafeo hungare: kámea japane: カメオ, 浮き彫り [うきぼり] katalune: camafeu nederlande: camee pole: kamea ruse: камея slovake: drahokam (opracovaný) svede: kamé ukraine: камея (різьблений камінь) administraj notoj