junt/o PV juntoserĉi 'junto' [junt.0o] 1.[junt.0o.ilo] Meĥanika aŭ elektra interfaco, kunigilo de cirkvitoj, kabloj, tuboj aŭ interspaco inter du kunigitaj ŝtonaj, brikaj, metalaj aŭ lignaj pecoj, kiun oni plenigas per gluo, mastiko, mortero: li rigardis la oblikvajn tabulojn de la tegmento, kiuj iom sinkis inter la ĉevronoj kaj kaj jam ekputris ĉe la juntoj [1]. bolto, ĉarniro, luto, nitjunto, ŝraŭbo, veldo 2.[junt.0o.kunigo] La kunigo mem: teĥnikoj [de] juntado: per foldo kaj lango, per tenono kaj mortezo, per plurdenta junto, per hirundvosta junto [2]; kunigo de diversspecaj duonkonduktantoj: pn-junto (p = pozitiva regiono, n = negativa regiono) formas diodon, duo da juntoj npn aŭ pnp faras transistoron [3]. foldo. 1. H. Laxness, trad. B. Ragnarsson: Sendependaj homoj, 20072. Vikipedio, Lignaĵisto3. Vikipedio, Junto (elektro) beloruse: злучэньне, раздым, стык ĉeĥe: spoj, spára, šev ĉine: 拼接 [pīnjiē], 交界处 [jiāojièchù] france: jonction (interface), joint (subst.) germane: Fuge, Junktur, Naht, Stoß, Verbindung, Schnittstelle hispane: junta hungare: csatlakozás, csatlakozó, illeszkedés, kötés, ereszték itale: giunto japane: 継ぎ目 [つぎめ], 接合箇所 [せつごうかしょ], 継手 [つぎて], 仕口 [しくち], 接続 [せつぞく], ジョイント [じょいんと], 節理 [せつり], 連接 [れんせつ] katalune: junta, juntura nederlande: voeg, naad pole: złącze, połączenie, spojenie portugale: junta ruse: соединение, разъём, стык slovake: fuga, spoj, škára ukraine: шарнір, шарнірне з’єднання, стик, паз, (з’єднувальний) шов, з’єднання, споювання, зрощування (столярних виробів) administraj notoj