^*invit/i ^PV

^*inviti  ↝

serĉi 'inviti'

1.

[invit.0i.ien]
en:

Afable peti iun, ke li ien venu: inviti iun al balo, al ia amuzo^Z, koncerto, festeno, ceremonio; inviti amikon, gaston en sian domon; mi invitis vin al mi^Z; malafable akcepti la invititojn de sia edzo; anstataŭ sur la tronon min inviti, vi eble min elpelus el la regno^Z.

2.  ↝

[invit.0i.instige]
en:

Afable petante, instigi iun, ke li ion faru: inviti iun fari paroladon; oni invitis lin rakonti siajn vojaĝojn; inviti al danco, por danci; li invitis ilin manĝi panon^Z; al mi li komisiis, ke mi invitu vin alesti ankaŭ al la prezentado^Z; (figure) la belvetero invitas (logas) al promenado; (figure) bela tapiŝo invitas sidi^Z.

invito

serĉi 'invito'

1.

[Mankas mrk por aldoni tradukojn]

Ago, vortoj de tiu, kiu invitas: fari, akcepti inviton; invita letero; mizero faras viziton ne atendante inviton ^PrV

2.  ↝

[invit.0o.KOMP]
en: prompt;

En dialogo, ago de la komputa sistemo per kiu ĝi invitas(²) la uzanton enigi komandon aŭ datumon.
Rim.: Kutime la sistemo eligas por tio tekston aŭ piktogramon, eble akompanante ilin per sonsignalo ‐ kiujn oni povas nomi „invitilo“.

invitilo

serĉi 'invitilo'

[invit.0ilo.MOR]
en:

Dokumento invitanta al iu okazaĵo, ordinare rajtiganta al partopreno: veninte en la kulturpalacon indikitan en la invitilo, mi estis tre agrable surprizita, ĉar deĵoranto atendis min [1].