infinitezim/a ^PVEF

Senlime malgranda: infinitezima kalkulo; geosmino – […], kiu donas al ruĝaj betoj ilian teran guston kaj al karpo kaj katfiŝo ilian odoron de koto – estas identigata de la homa olfakto eĉ je infinitezimaj niveloj [1]; mi volis vojaĝi ĉirkaŭ la mondo, – nu, tion la sorto al mi rifuzis, mi vidas nur infiniteziman peceton de la globo [2]; tiuj infinitezimaj diversaĵoj tute malaperis: kaj la simileco estis tiel plene absoluta, ke la du fratoj, kiuj por babiladi sidis apud la […] spegulo […] ne povis diveni al kiu el ambaŭ apartenas la reflektita bildo [3].

1.

[Mankas mrk por aldoni tradukojn]

La senlime malgranda.

2.

[infini1.0o.MAT]

[4] Grando varianta, konverĝanta al nul. se kelkaj infinitezimoj interdependaj estas enkondukataj en kalkulon, oni elektas unu el ili kiel ĉefinfinitezimo [5].

Rim.: Marc Bavant difinas ĝin kiel funkcio: (en ĉirkaŭaĵo de reelo `a`) Funkcio, kies limeso ĉe `a` estas nulo.

infinito

[6]

(en ĉirkaŭaĵo de reelo `a`) Konvencie elektita infinitezimo `f`, al kiu oni komparas aliajn infinitezimojn `g` ĉe la sama punkto, studante la limeson de `g(x) // [f(x)]^n`: `(x-a)^3` estas triaorda infinitezimo rilate al ĉefinfinitezimo `(x-a)`; elvolvu funkcion `f` ĝis la kvara ordo en ĉirkaŭaĵo de 1, uzante `log(x)` kiel ĉefinfinitezimon. ordo