inferenc/i PIV1 inferenciserĉi 'inferenci' [inferenc.0i] (tr) [inferenc.0o.KOMUNE] Konkludi: se vi eniras ĉambron, en kiu vi vidas tablojn kun puraj teleroj, manĝiloj kaj glasoj, vi facile inferencas, ke tie oni manĝos [1]. 1. Otto Prytz: Lingva komunikado kiel problemsolvado, Scienca Revuo. Vol. 45 (1994)(1)—164. angle: infer beloruse: рабіць выснову germane: schließen (folgern), folgern ruse: заключать, выводить (заключение, следствие; из чего-л.), делать (логический) вывод inferencoserĉi 'inferenco' [inferenc.0o] [inferenc.0o.FIL] Logika procedo per kiu el iuj propozicioj aŭ informoj, rigardataj kiel veraj, oni konkludas pri vereco de iu alia propozicio: Kartezio deklaris: „mi pensas, do mi ekzistas“ […], ne estas necese pruvi […] la ekziston de aliulo, nek per inferenco, nek per demonstro [en] gnozeologio [2]. dedukto, indukto 2. Evaldo Pauli: Enciklopedio pri Filozofio, Aliulo angle: inference beloruse: выснова germane: Folgerung, Schluss (Folgerung), Konklusion, Inferenz ruse: умозаключение, логический вывод Rim.: Rezonado aŭ pruvo povas konsisti el pluraj inferencoj (paŝoj, ĉeneroj), kaj finiĝas per konkludo (la definitiva rezulto). [Sergio Pokrovskij] administraj notoj