heÅristik/o heÅristikoserÄi 'heŭristiko' [heuxristik.0o] Metodo aplikanta simpligitan, neoptimuman solvon surbaze de sperto, sen teoria bazo: laÅ la heÅristiko Äiu milimetro, per kiu la okulglobo estas pli longa, aldonas tri dioptriojn al la refrakcio [1]; matematikistoj kredas ke la konjekto estas vera, baz[e de] heÅristiko [2]; (figure) sendube vi heÅristikas, karega Emèric, ke mi verkis nenion por la Serta Gratulatoria, kvankam la honoroto petis min kontribui [3]. aproksimo, empirio, improvizaĵo, pragmatismo 1. Vikipedio, Miopeco2. Vikipedio, Konjekto pri Äemelaj primoj3. Jorge Camacho: La Majstro kaj Martinelli, Äapitro 5 angle: heuristic beloruse: ÑÑÑÑÑÑÑка Äine: å¯åæ³ [qÇfÄfÇ], ç¶é©æ³å [jÄ«ngyà nfÇzé], ç¶é©è¦å¾ [jÄ«ngyà nguÄ«lü] france: heuristique germane: Heuristik, Daumenregel ruse: ÑвÑиÌÑÑика ukraine: евÑиÑÑика administraj notoj