- 1.
- [hel.0a.lumplena]
-
Donanta aÅ ricevanta vivan lumon, tre luma, lumplena:
hela fajroB
,
Äielo, vetero, tagoB
;
hela Äambro;
la varma kaj hela radio de l' suno;
sur la hela fono lumigata de la lampo
aperisB
...;
la steloj hele lumisZ
[1];
brila,
klara1,
luma,
serena
- 2.
- [hel.0a.blankeca]
-
Lume kolorigita, pli proksima al blanko ol al nigro:
hela ruÄo;
la hele blua Äielo.
pala2
- 3.
- [hel.0a.sonora]
- (figure)
LaÅte, brile sonora:
la laÅta, hela voÄo de la kokoB
.
klara2
Rim.:
La esenca trajto de hela estas la lumeco, tiu de
klara estas la distingebleco; tial oni ne uzas
hela pri penso aÅ spirito.