¹galop/o ^Fab1

[galop.0o.KOMUNE]

Tre rapida kuro aŭ kurmaniero: eksonis ĉevala galopo [1]; sen selo ŝi sidadis kiel kunkreskiĝinta kun la ĉevalo, kiu kuradis en plena galopo [2]; la vulpo etendis la voston, kaj la reĝa filo sidiĝis sur ĝin: galop', galop' trans ŝtonojn kaj akvojn [3].

(ntr)

1.

[galop.0i.RAJ]

Kuri laŭ plej rapida maniero de kvarpieduloj, longe etendante la krurojn: la sovaĝaj ĉevaloj galopas tra la vastaj stepoj [4]; li ekgalopis antaŭen inter la montoj, tenis ŝin antaŭ si sur la ĉevalo, kaj la ĉasistoj galopis post li [5]; la ĉashundoj galopis antaŭen [6]; du kaleŝoj kun furioza rapideco pretergalopis [7]; de la avangardo algalopis rajdisto [8]; subite la besto kun li forgalopis [9]; per unu salto ĝi transgalopis la ĉevalon de la falinta malamiko [10]; la leporo galopulo forkuris kaj sin kaŝis [11]. ambli ¹, paŝi, troti ¹

2.

[galop.0i.FIG]

Tre rapide kuri: la ŝtelistoj forkuris kaj galopis kvazaŭ ĉasataj de la diablo [12]; Kruko kuras, galopas, saltas, sed vane [13].

Galopante: subite venis galope du ĉevaloj [14]; galope ili ĉirkaŭrajdis la herboplacon [15]; la ĉasistaro galope alproksimiĝadis ^Fab3 ; ili ekkuris galope, sin ĵetis en la ĉambron kaj falis sur la patran bruston [16].