fojn/o

^*fojno

serĉi 'fojno'

[fojn.0o]

: [fojn.0o.AGR]; Matura herbo, kiun oni falĉas kaj sekigas ĉe la suno por ĝin konservi kiel nutraĵon por la brutoj: la fojno sur la verdaj herbejoj staris en fojnamasoj [1]; bonodora fojno igis ĉiun ĉevalon, kiu preteriris, akrigi la orelojn [2]; [ŝi] plektis el fojno grandan belan tapiŝon, […] etendis ĝin super la mortinta birdo [3]; la flamo ekstermas fojnon [4]; rasti fojnon [5]; fojno-kuŝejo [6]; „Falĉita kiel fojno“ (romano de S. Johansson); draŝi fojnon (vane) ^PrV. furaĝo, pajlo

1. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 2, Malbela anasido
2. Charles Dickens, trad. L. L. Zamenhof: La Batalo de l' Vivo, La Batalo de l' Vivo
3. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 1, Elinjo-fingreto
4. trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Jesaja 5:24
5. Stellan Engholm: Homoj sur la tero, Kuniĝo
6. Adam Mickiewicz, trad. Antoni Grabowski: Sinjoro Tadeo, Libro I.

serĉi 'fojnado'

[fojn.0ado]

: [fojn.0ado.AGR]; Rikoltado kaj sekigado de herbo por ricevi fojnon: tio detruis ilian tutan taglaboron je la fojnado [7]; ili parolas, parolas, la tutan tagon anstataŭ okupiĝi pri la fojnado [8].

7. H. Laxness, trad. B. Ragnarsson: Sendependaj homoj, 2007
8. Anna Löwenstein: La ŝtona urbo, Britujo

serĉi 'fojnejo'

[fojn.0ejo]

: [fojn.0ejo.AGR]; Dometo aŭ subtegmenta loko por finsekigo kaj konservado de fojno: la fojnejo super la bovinejo [9]; griza, diktrunka fojnejo kun sia muskokovrita herbaĵtegmento kaŭris kiel eta fabelkabano sub la vastaj kronoj de la altaj betuloj [10]; petveturi, noktumi subĉiele aŭ en fojnejoj [11]. garbejo, stalo, ŝedo

9. Stellan Engholm: Homoj sur la tero, Feliĉa homo
10. Stellan Engholm: Infanoj en Torento, dua libro en la Torento-trilogio, Dua Parto
11. D. Cibulevskij: Danio pli proksima, Monato, 1997:8, p. 23a

serĉi 'postfojno'

[fojn.post0o]