^*fianĉ/o ^UV

1.

[fiancx.0o.promesinta]

Edziĝonto; viro interkonsentinta formale estontan edziĝon: je la noktomezo estis ekkrio: jen la fianĉo! eliru al li renkonte [1]; ŝi ja havas jam fianĉon kaj hodiaŭ oni festos la edziĝon [2]; la pastroj balancadis la fumilojn kaj la gefianĉoj donis unu al la alia la manon kaj ricevis la benon [3]; la fianĉo trompita estis avertota, ke lia estonta edzino apartenas al alia viro [4]; fianĉon de l' sorto difinitan forpelos nenia malhelpo ^PrV .

2.

[fiancx.0o.eventuala]

Viro serĉanta konvenan parulon por geedziĝo: filino de urba ĝardenisto rifuzis al du bonaj fianĉoj nur tial, ke ili ne posedis poŝhorloĝon [5]; multe da fianĉoj, sed la ĝusta ne venas ^PrV ; kiam filino edziniĝis, multaj fianĉoj troviĝis ^PrV .

1.

[fiancx.0ino.promesinta]

Edziniĝonto; virino interkonsentinta formale estontan edziĝon: en la salono estis neniu krom li kaj lia fianĉino [7]; kiel bela estas via amo, […] mia fianĉino [8]! Jozef ankaŭ supreniris […al] Bet-Leĥem, ĉar li estis el la domo kaj familio de David, por esti registrita kun sia fianĉino Maria [9]; vi vidas, kian belan fianĉinon vi ricevis [10]; kaprica fianĉino restos eterne fraŭlino ^PrV .

2.

[fiancx.0ino.eventuala]

Virino serĉanta konvenan parulon por geedziĝo: por anstataŭigi la virinon, kiun vi perdis, vi tre facile trovos dek fianĉinojn [11]; sian edzinon Malanja'n, kiu fraŭline estis la plej riĉa kaj plej bela fianĉino en la tula vilaĝo, li amis pasie [12].

(tr)

[fiancx.0igi.GEN]

Fari iun fianĉo aŭ fianĉino: ŝi volas fianĉigi mian fraton je ŝia fratino [13]; mi fianĉigis vin al unu edzo, por ke mi prezentu vin kiel ĉastan virgulinon al Kristo [14].

(ntr)

[fiancx.0igxi.GEN]

Promesi edziĝi aŭ edziniĝi al iu: li fianĉiĝis kun fraŭlino Berto post tri monatoj estos la edziĝo [15]; mi fianĉiniĝis kun princo [16]; ĉu estas eble ke vi ambaŭ fianĉiĝis [17]? ne ĉiu fianĉiĝas, kiu svatiĝas ^PrV ; fianĉiĝis ― por ĉiam ligiĝis ^PrV .

[fiancx.0igxo.GEN]

Solena promeso por edziĝi aŭ edziniĝi al iu: heroldoj rajdadis tra la tuta urbo kaj sciigadis la fianĉiĝon [18]; oni festis la fianĉiĝon de la filino [19]; la florojn […] ŝi obstine rifuzis dum sia fianĉiniĝo [20]; nu, li diris, viŝante per sia poŝtuko sian frunton sangadantan, jen estas gefianĉiĝoj, kies elmontroj havas karakteron nekomunan [21]; oni asertis, ke li tuj edziĝos, kaj ke oni tiam festas lian fianĉiĝon [22]; fianĉiĝo ne estas edziĝo ^PrV .