enklav/o PIV1 enklavoserĉi 'enklavo' [enklav.0o] [enklav.0o.POL] Landeto ĉirkaŭata de fremda medio kaj disa de ĉeflando: Ceuta, hispana enklavo en Maroko, kie tricent registritaj azilpetantoj dormas surstrate [1]; (figure) konservativa enklavo meze de maro da protestoj kaj manifestacioj pri libero kaj demokratio [2]. insulo, oazo 1. A. Morice, trad. J.-M. Cash: Kiel Eŭropo forŝovas la rifuĝintojn, le Monde diplomatique, 2004-032. Ĝangalo: Pli ol 100 iranaj deputitoj demisiis..., 2004-02-01 angle: enclave beloruse: анкляў ĉeĥe: enkláva ĉine: 被包围的领土 [bèibāowéidelǐngtǔ], 內飛地 [nèifēide] france: enclave indonezie: enklave pole: enklawa portugale: encrave, enclave, encravo slovake: enkláva ukraine: анклав, енклав administraj notoj