1elizi/o JED elizioserĉi 'elizio' [elizi.0o] [elizi.0o.GRA] Forigo de la fina vokalo de vorto: elizio estas stilefekto; oni povas rimarki multajn sinkronajn fonologiajn procezojn, per kiuj la fonetika formo de iu vorto aŭ vortelemento modifiĝas, ekzempl[e…] asimilo, elizio, sinerezo, vokalharmonio [1]; amuzis Janon la dialekta elizio ĉe tiu fremdulo [2]. Rim.: En unu verko aperas la vorto kun la signifo Elizeo: videble li sonĝis pri ia Elizio, en kiu li ne bezonas balai la straton [3]. 1. John Christopher Wells: Lingvistikaj aspektoj de Esperanto, 2. Fonetiko2. Johán Valano: Ĉu li bremsis sufiĉe?, 53. Valdemar Langlet: Vojaĝimpresoj, En Peterburgo angle: elision beloruse: элізія ĉeĥe: elize, vypouštění hlásek ĉine: 字母省略 [zìmǔshěnglüè], 元音省略 [yuányīnshěnglüè] france: élision germane: Elision, Auslassung, Vokalauslassung japane: 母音省略 [ぼいんしょうりゃく] nederlande: weglating pole: wyrzutnia językowa, elizja portugale: elisão ruse: элизия slovake: elízia, vypustenie koncovky ukraine: опущення голосного, елізія eliziiserĉi 'elizii' [elizi.0i] (tr) [elizi.0i.GRA] Forlasi la finan vokalon de vorto: en E-o nur la substantivo kaj la artikolo povas esti eliziataj; ĉe la sekvanta frazo aperis eliziita vorto [4]. 4. Johán Valano: Ĉu vi kuiras ĉine?, 6 angle: elide beloruse: выпускаць (канцавы галосны) ĉeĥe: elidovat france: élider germane: elidieren, ausstoßen, weglassen hispane: elidir hungare: hangkiesés, hangkivetés japane: 母音を省略する [ぼいんをしょうりゃくする] nederlande: afkappen, weglaten pole: wyrzucać (jęz.), podlegać elizji portugale: elidir, fazer elisão ruse: выпускать (конечный гласный) slovake: elidovať, vypúšťať hlásku na konci slova administraj notoj