- [eksplic.0ita.KOMUNE]
-
Klare kaj precize esprimita, ne per subkompreno
alie interpretebla; malimplicita:
eksplicita interkonsento en formo de ia kontrakto
Ret
;
viaj vortoj volas ekspliciti, ke ekzistas socia mendo ― precize!
MMa
.
la Traktato de Aachen (1748) estis redaktita en la franca, sed aparta artikolo
eksplicite precizigis, ke [oni rajtas fari] kopiojn en aliaj lingvoj
EeP
;
temas eksplicitadire pri surogato
[1].
klara3,
laŭlitera,
laŭvorte,
rekta2,
preciza,
sensupozeco
Rim.:
Laŭ BL: Prefere diru malimplicita, klara, klaresprima.
Rim.:
PIV1 prezentas la vorton ankoraŭ kiel adjektiva radiko „eksplicit/“,
kaj tiel la vorto preskaŭ senescepte uziĝas. PIV2 ŝanĝis la
kapvorton al verba radiko „eksplic/“, de kie ĝi derivas „eksplic/it/a“ kiel
participon. Tio estas almenaŭ simetria al verba „implic/“.
[W. Diestel]
Rim.:
Ekzemplo konforma al PIV2:
ni devas esprimi en la lingvo, kion ni celas, do tre eksplice
[2].
[ĵv]