^*-e

-e

serĉi '-e'

[e.0]

1.: [e.0.adverbo]; Finaĵo (lingvoscience: sufikso) markanta la vorton kiel adverbon: bone [1]; nokte [2]; hejme ^FK; surstrate [3]; vive [4]; senvive [5]; krome [6]; kiele [7]; unue [8]. iam, ie, iel, dum, laŭ³, per
2.: [e.0.predikativo]; Finaĵo de la predikativo, kiam la subjekto estas infinitivo aŭ propozicio, aŭ tute ne ekzistas: resti kun leono estas danĝere [9]; estus tre bele, […] ke mi iru[…] [10]! ĉie estas varme, sed hejme plej ĉarme ^PrV.

1. L. L. Zamenhof: Fundamento de Esperanto, Ekzercaro, § 16
2. trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Genezo 20:3
3. Raymond Schwartz: La Stranga Butiko, Telegramo
4. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 1, La virineto de maro
5. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 1, Galoŝoj de feliĉo
6. La Nova Testamento, Romanoj 5:3
7. trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Jeremia 9:19
8. trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Eliro 34:19
9. L. L. Zamenhof: Fundamento de Esperanto, Ekzercaro, § 7
10. L. L. Zamenhof: Fundamento de Esperanto, Ekzercaro, § 19