^*ĉiz/i ^UV

(tr)

1.

[cxiz.0i.BELA]

Prilabori malmolajn materiojn (ŝtonon, lignon, metalon...) per ĉizilo, frapante sur ĝin per martelo kaj forigante ioman materion: sur marmora tabulo estas ĉizita lia nomo; ĉizi ŝtonojn por enkadrigo, kaj […] ĉizi lignon, por fari ĉian laboron [1]; (figure) la internaj zorgoj kaj la fizika doloro, kiun li suferis, tiel ĉizis liajn trajtojn, kvazaŭ tuŝus ilin la delikata mano de majstra skulptisto [2]; oni metas pezajn ŝtonojn kun ĉizitaj literoj [3]; sur la muroj de la groto ili ĉizis belajn ĉasbildojn per tajlita fajroŝtono [4]; en oktobro, dum kukurba popolfesto, oni ĉizas en la ŝelon de la malplena kukurboglobo vizaĝon kaj lumigas per kandelo [5]; La vidvo tiam krie krizas, ⫽ Valorajn bubojn ronde ĉizas [6]. cizeli, haki, skulpti

2.

[cxiz.0i.BELE]

^PV cizeli

[cxiz.0ilo.TEK]

Ŝtala ilo, longa kaj plata, kun tranĉa ekstremaĵo, uzata por prilabori malmolajn materiojn: unu tranĉas la feron per ĉizilo [7]; por urĝaj riparoj, li prenis segilon, ĉizilon kaj fortikajn prenilojn [8]; Supraĵe art-ornamoj, ne per skulpt-ĉizilo, ⫽ Sed lerte eltranĉitaj per ĉarpent’-hakilo [9].

[cxiz.CX0ilo.AST]

Sud-hemisfera stelfiguro (Caelum): NGC 1759 estas galaksio en konstelacio Ĉizilo [11].

[cxiz.0ileto.TEK]

Malgranda ĉizilo, speciale uzata de juvelistoj: ni provis fari malgrandan peceton de la sapo kaj iel, […] per ĉiziletoj tajli ĝin [12].

(tr)

[cxiz.cxirkaux0i.TEK]

Ĉizi ĉe la ĉirkaŭo, por doni proksimuman formon, ekzemple al statuo.

[cxiz.sxton0isto.TEK]

Metiisto, kiu ĉizas kaj prilaboras ŝtonojn: aperis ankaŭ dalmataj ŝtonĉizistoj, kiujn la popolo nomis „romaj majstroj“ [13].