^*ĉif/i

(tr)

Senorde krispe kunpremi ion, farante multajn faldojn: ĉifi veston, teksaĵon, paperon; lia mano ĉifis nerve la muslinon [1]; lia manoj agititaj de nerva movado ĉifis konvulsie la malfeliĉan kartonon [2]; li ĉifas la monon en la poŝon [3]; kun furioza dentogrinco kaj murmuro li ĉifis, disŝiris kaj forĵetis la gazeton [4]; Vitalij embarase ĉifis en la manoj la oficialan leteron de la ĝenerala kancelario ^Metrop ; Zoja, emociigita, nerveme ĉifis la verdan, inkomakulitan tablodrapon ^Metrop ; la kliento kolere ĉifis sian ĉapon [5]. buligi, faldi, knedi, krispigi, taŭzi, tordi

Io ĉifita: li plene ĉifis la tolaĵon aŭ la paperon, poste li pentris supron de la ĉifaĵo, post iom da tempo li glatigis ĝin kaj aperis senformaj makuloj [6]. ĉifono

Tiel preparita, ke oni ne povas ĝin ĉifi: neĉifebla silko. negladenda