cis ^{PIV1 PMEG}

(malofte)

A.

[cis.0o.prep]

Prepozicio kun la senco de maltrans, ĉi-flanke de, pli proksime ol: lia bieno sterniĝas cis la rivero; restu cis ĉi tiu linio!

Rim.: La sinonimoj maltrans kaj ĉi-flanke de estas preferataj.

B.

[cis.0o.pref]

Prefikso montranta lokon, kiu en rilato al difinita situo, estas pli proksima ol la objekto, kiun ĝi enkondukas (malo de trans-): cisalpa (ekz-e vidata de Romo), cisdanuba regiono (ekz-e vidata de Vieno); [tio] kuŝas cisrande, ĉar ĝi rifuzas cedi sian lokon [1]; (figure) resurekto estas por Tolstoj cismonda (ĉi-monda, t.e. ne transmonda, postmorta) ekzistencialista sperto, kiu inkluzivas, ke homoj ne plu sekvas idolojn, sed obeas la internan voĉon de dia justeco [2].